Na temelju podataka o osjetljivosti in vitro, nekoliko antimikrobnih sredstava ne treba koristiti empirijski za P multocida P multocida Pasteurella multocida je Gram-negativna, nepomična, pe -osjetljivi coccobacillus iz obitelji Pasteurellaceae Sojevi ove vrste trenutno su razvrstani u pet seroskupina (A, B, D, E, F) na temelju kapsularnog sastava i 16 somatskih serovara (1-16). https://en.wikipedia.org › wiki › Pasteurella_multocida
Pasteurella multocida - Wikipedia
infekcije, uključujući dikloksacilin, vankomicin, cefaleksin, cefaklor, cefadroksil, eritromicin i klindamicin. Rezistencija na makrolide obično se javlja kod eritromicina.
Pokriva li ceftriakson Pasteurelu?
To je najaktivniji agens među cefazolinom, ceftriaksonom, ertapenemom, ampicilin-sulbaktamom, azitromicinom, doksiciklinom i sulfametoksazol-trimetoprimom protiv svih vrsta Pasteurella, uključujući subsp.. multocida i P.
Kako se liječi Pasteurella multocida?
Tiječenje izbora za infekcije P multocida obično je bilo s penicilinom Međutim, opisani su rijetki sojevi P multocida otporni na penicilin u ljudskim infekcijama. U tim slučajevima za liječenje se preporučuju cefalosporini druge i treće generacije, fluorokinoloni i tetraciklini.
Pokriva li Vanco Pasteurella?
Većina sojeva pronađenih iz kliničkih uzoraka su katalaza, oksidaza, indol, saharoza i dekarboksilat ornitin pozitivni. Vrste pozitivne na indol pokazuju miris poput miša. Mediji koji sadrže vankomicin, klindamicin i/ili amikacin korišteni su za odabir za Pasteurella [1].
Je li Pasteurella virus ili bakterija?
Pasteurella spp. su vrlo male, nepomične, nespore- tvore gram-negativne bakterije koje su kokoidne, ovalne ili štapićaste. Pasteurella spp. rastu na običnim laboratorijskim podlogama na 98,6°F (37°C), a većina vrsta je pozitivna na katalaze i oksidazu.
